Historia 
       27 listopada 1830 roku przy ulicy du Bac w Paryżu nowicjuszka w Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo (szarytek) Katarzyna Laboure podczas modlitwy ujrzała Maryję jakby stojącą na kuli ziemskiej, a z Jej rąk na wszystkie strony wychodziły jasne promienie. "Promienie spływające z mych dłoni są symbolem łask, jakie zlewam na tych, którzy mnie o to proszą" -powiedziała Maryja. Po tych słowach obraz jakby odwrócił się i Katarzyna ujrzała literę M z wyrastającym ze środka krzyżem, serce Jezusa otoczone cierniową koroną i serce Maryi przeszyte mieczem. Matka Boża poleciła siostrze, by postarała się o wybicie jak największej ilości medalików według obrazu, jaki oglądała. "Wszyscy, którzy będą nosili ten medalik, dostąpią wielkich łask, szczególnie, jeśli będą go nosili na szyi. Tych, którzy we mnie ufają, wieloma łaskami obdarzę" - obiecała Maryja. Matka Boża wyraziła także życzenie, by powstało Stowarzyszenie Dzieci Maryi Niepokalanej. 

Założenia 
       Celem wychowawczym, który pragniemy osiągnąć w Ruchu jest upodobnienie się do Maryi i naśladowanie Tej, którą Sobór Watykański II nazywa najznakomitszym wzorem i świadectwem wiary, miłości i doskonałego zjednoczenia z Chrystusem. Uczestnicy, wybierając Maryję jako wzór osobowy i ideał własnego życia starają się kształtować w sobie Jej rysy przy wydatnej pomocy Wspólnoty. Uczą się odpowiedzialności za otoczenie, prawidłowego kontaktu z bliźnimi i wyrabiają w sobie postawę służby, co warunkuje powstanie prawdziwej wspólnoty. Aktywne przeżywanie małej wspólnoty wyrabia poczucie odpowiedzialności za wspólnotę parafialną, za Kościół.